Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας – Νομισματικά (2)

%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b5%cf%83%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1-foto-2

Το fekyou.info θέλοντας να αναδείξει την αξία και τη σημασία των Αρχείων της Ελληνικής Παλιγγενεσίας  εγκαινιάζει αρχικά δύο νέες σειρές δημοσιεύσεων που αφορούν ζητήματα νομισματικά και δημοσιονομικά (κυρίως δημόσια δάνεια) της περιόδου 1821-1832.

Συνεχίζοντας με τη σειρά νομισματικά (αριθμός 2), δημοσιεύουμε κείμενο από τα πρακτικά του Βουλευτικού που υπογράφεται από τον Ιω. Σκανδαλίδη επί αντιπροεδρίας Σωτηρίου Χαραλάμπη με ημερομηνία 13 Μαρτίου 1822, δηλαδή σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη του Αγώνα το 1821. Αφορά χρονικά την Α΄Βουλευτική Περίοδο (1822-1823). Πρόκειται για ένα από τα πρώτα χρονικά έγγραφα από τα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας [1] που αναφέρεται στο ζήτημα της διατίμησης των νομισμάτων.

Με την έναρξη του Αγώνα του 1821 στην Ελλάδα, ιδρύθηκαν τα πρώτα τοπικά πολιτεύματα. Την αξία των κειμένων αυτών και φόρο τιμής σε όσους τα προετοίμασαν και τα συνυπέγραψαν θέλησαν να αποδώσουν οι επεναστατημένοι έλληνες [2]. Παράλληλα το νόμισμα ως μέσο ανταλλαγής, η ανάγκη και η σημασία του είχε γίνει αντιληπτή εξαρχής από την έναρξη σχεδόν του Αγώνα, αλλά κα σε τοπικό επίπεδο στον τότε ελληνικό χώρο. Όπως αποτυπώνεται (ενδεικτικά) και στη Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος (1821) με τη φράση «Η εθνική βουλή κόπτει νομίσματα εις του Έθνους το όνομα» [3]. Το ζήτημα της κοπής νομίσματος «νέο σύστημα νομισμάτων» είχε απασχολήσει ήδη από το 1822 [4], όπως βλέπουμε και σήμερα από το απόσπασμα που παρουσιάζουμε από τα πρακτικά του βουλευτικού. Επίσημες συζητήσεις σχετικά με την ανάγκη προσδιορισμού της νομισματικής μονάδας ανάγονται ήδη από το 1825 [5].

Την εποχή εκείνη η νομισματική κατάσταση πού επικρατούσε στον ελληνικό χώρο κατά διάρκεια των χρόνων της Τουρκοκρατίας χαρακτηρίζονταν από νομισματική πολυμορφία, στενότητα κυκλοφορίας νομισμάτων και νομισματικό χάος. Σε αντίστοιχες κινήσεις διατίμησης των νομισμάτων θα προχωρήσει αργότερα και ο Καποδίστριας με την εισαγωγή του Φοίνκα και του πρώτου νομισματικού συστήματος στην Ελλάδα [6]. Συγκεκριμένα τις 8 Φεβρουαρίου 1828 ο Κυβερνήτης για να άρει το επιβλαβές αποτέλεσμα για το εμπόριο και τα συναλλάγματα από την ανωμαλία της τιμής των νομισμάτων με διάταγμα του προσδιορίζει τις ισοτιμίες των ξένων νομισμάτων που κυκλοφορούν προς το γρόσι [7]. Αργότερα το ίδιο θα κάνει και ο Όθωνας  με την εφαρμογή του νέου νομισματικού συστήματος με βάση τη δραχμή [8].

Σχετικά (ενδεικτικά):

Έρευνα: Σταύρος Β. Τσίπρας

  •  
  •  
  •