Στο λεγόμενο μνημόνιο 3 (ν.4336/2015) που δημοσιεύτηκε στις 14 Αυγούστου 2015 ρητά αναγορεύονται οι δικαστικές αποφάσεις σε δημοσιονομικούς κινδύνους. Κάθε φορά δηλαδή που μία δικαστική απόφαση θα δικαιώνει κάποιους εργαζόμενους για παράδειγμα θα πρέπει να βρίσκονται ισοδύναμα. Αυτό ενδεχομένως να αποτελέσει βάρος ηθικό στους δικαστές στο μέλλον.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με το νόμο που προαναφέρθηκε υπάρχει πλέον ένα ευρύτατο πεδίο πολιτικών κατευθύνσεων στον τομέα της δικαιοσύνης και του δικαστικού συστήματος. Η παρέμβαση των δανειστών επεκτείνεται από την επιλεκτική αύξηση στα δικαστικά τέλη μέχρι την τεχνική συνδρομή σε θέματα ηλεκτρονικής δικαιοσύνης (e-justice), διαμεσολάβησης και δικαστικών στατιστικών με συγκεκριμένες ημερομηνίες και χρονοδιαγράμματα που πρέπει να τηρηθούν.

Για να έχουμε μία καλύτερη εικόνα παραθέτουμε ως παράδειγμα και την δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης που αναφέρεται ρητά και στην αιτιολογική έκθεση του νόμου  (σελ. 205). Συγκεκριμένα θα προσδιορίσει και θα θεσπίσει νομοθετικά έως τον Οκτώβριο του 2015 ισοδύναμα μέτρα για την πλήρη αντιστάθμιση των επιπτώσεων της εφαρμογής της δικαστικής απόφασης σχετικά µε τα συνταξιοδοτικά μέτρα του 2012 και θα καταργήσει τις τροποποιήσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα που εισήγαγαν οι νόμοι 4325/2015 και 4331/2015, σε συμφωνία µε τους θεσμούς.

Στο ζήτημα των πολιτικών παρεμβάσεων εκ μέρους των δανειστών σε επίπεδο διαφόρων τομέων της πολιτικής  θα μας απασχολήσει και μελλοντικά. Θα αναφερθούμε στα θέματα αυτά και με συνοπτικούς πίνακες.

Σχετικά (ενδεικτικά) :

• Μπορείτε να κατεβάσετε το νόμο πατώντας εδώ νόμος 4336/2015 (Μνημόνιο 3)
• Αιτιολογική έκθεση του νόμου 4336/2015
• Μπορείτε να κατεβάσετε το νόμο πατώντας εδώ Νόμος 4331/2015
• Μπορείτε να κατεβάσετε το νόμο πατώντας εδώ Νόμος 4325/2015

Έρευνα : Σταύρος Β. Τσίπρας – Δικηγόρος